VEFALI OLMAK

VEFALI OLMAKMuhterem Müminler!
İnsan-ı kâmil, yani olgun insan olmanın bazı ahlâkî ve insanî şartları
var. Bunların en önemlilerinden biri de vefadır. Vefa, yapılan
iyilikleri unutmamak, iyilik yapana teşekkür etmek, imkân nispetinde
aynıyla veya daha fazlasıyla karşılık vermek, sözünü yerine getirmektir.
Vefa, asaletin, sadakatin ve kadirşinaslığın bir tezahürüdür. Erdemli
insanlarda görülen bu güzel haslet, toplumda sevgi, saygı, huzur ve
mutluluğun yerleşmesinde oldukça önemlidir. Vefalı dostlara ihtiyacımız
var. Bu sebeple vefalı olmak üstün bir meziyet, vefalı dost da büyük bir
nimettir.

Aziz Cemaat!

Vefa göstermemiz gerekenlerin başında, üzerimizde en çok emeği ve hakkı
olan anne-babalarımız gelir. Yüce Allah Kur’ân-ı Kerîm’de anne-babanın
yaptığı iyilikleri hatırlattıktan sonra onlara iyi davranmamız, teşekkür
ve dua etmemiz gerektiğini bildirmektedir. Sevgili Peygamberimiz
(sav), sütannesi Hz. Halîme kendisini ziyarete geldiğinde onu
“Anneciğim” diyerek karşılamış, hırkasını çıkarıp üzerine oturtmuştur.
Bir ömür beraber yaşadığımız, hayatın çilesini ve mutluluğunu
paylaştığımız eşlerimize, akraba ve komşularımıza karşı da kadir-kıymet
bilen vefalı kimseler olmalıyız. Özellikle zor günlerinde onları asla
yalnız bırakmamalıyız.


Değerli Müminler!

Hocalarımız, ustalarımız, iyiliğini ve dostluğunu gördüğümüz,
üzerimizde hakları olan daha nice kimseler var. Onları en azından
hayırla anmak, gıyabında dua etmek, imkân nispetinde ziyaret etmek,
vefakârlık gereğidir. Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz “İyiliğin karşılığı,
yalnız iyiliktir” buyurur. Ancak iyilik her zaman maddi karşılık
anlamına gelmez. Dostlarımızla iyi ilişkilerimizi devam ettirmek,
hatırlarını saymak, gönüllerini almak en güzel karşılıktır. Resulü Ekrem
Efendimiz, “İnsanlara teşekkür etmeyen Allah’a da şükretmez”
buyurmuştur. İki kelimelik teşekkür bile çok önemlidir. Ve bunu çok
ihmal ediyoruz. Vefanın olmadığı toplumlarda insanların güven duygusu
azalır, iyilik yapma arzuları körelir.

Muhterem Cemaat!

Sadece şahsımıza değil topluma hizmet eden herkes takdire ve teşekküre
layıktır. İyiliğe karşılık minnet beklemek elbette doğru değildir. Ancak
normal insan fıtratı yapılan iyiliğin takdir edilmesini arzular. Resulü
Ekrem Efendimiz (sav) “Sizin en hayırlınız insanlara faydalı olandır”
buyurarak hem iyiliğe teşvik eder hem de iyilik yapanları taltif ederdi.
Mescidin aydınlığı için Suriye’den getirdiği kandili mescide asan
Sahabeden birine “Sen bizim mescidimizi aydınlattın; Allah da senin
dünya ve ahretini aydınlatsın” diye dua etmiştir. Bizler insana değer
veren, iyileri ve iyiliği takdir eden bir dinin mensuplarıyız. Öyleyse
iyilik yapanlara gönülden gelerek memnuniyetimizi ifade edelim. Bilelim
ki “Marifet iltifata tabidir.”