DOĞRULUK ve DÜRÜSTLÜK

DOĞRULUK ve DÜRÜSTLÜKSaygıdeğer Müminler!
Hutbeme bir hadis-i şerif meâliyle başlıyor ve bu hadise büyük bir dikkatle kulak vermenizi rica ediyorum.
Aziz Peygamberimiz buyuruyor ki:
“Sakın doğruluktan sapmayın! Çünkü doğruluk sizi üstün ahlâka
ulaştırır, üstün ahlâk ise cennete götürür. Doğruluk ve dürüstlüğe devam
eden kişi, neticede (Allah’ın katında) ‘sıddîk’ (yani dürüstlüğü
karakter haline getiren insan) olarak yazılır. Yalan söylemekten de
kaçının! Çünkü yalan insanı günahlara sürükler; günahlar ise cehenneme
götürür. Kişi yalan söyleye söyleye en sonunda Allah’ın katında kezzâb
(yani yalancılığı huy haline getirmiş kimse) diye yazılır.”
Doğruluk ve dürüstlüğüne düşmanlarının bile hayran olduğu
Muhammedü’l-Emîn, “Benim için sözlerin en güzeli, en doğru olanıdır”
buyuruyor.
İslâm âlimleri doğruluk ve dürüstlüğü ahlâkın en büyük alâmeti kabul
etmişler ve –Nisâ sûresinin 69. âyetindeki ve ilgili hadislerdeki
sıralamayı dikkate alarak- peygamberlerden sonra en yüksek derecede,
sıddîkların yani dürüstlüğü hayatlarının ilkesi haline getirenlerin
bulunduğunu bildirmişlerdir.
Yalan dolanla iş çevirenler, işlerine sahtekârlık katanlar, belki bir
zaman için başarılı olabilirler; fakat sonunda kaybeden onlar olacak,
aziz cemaat…
Allah’ın insanoğluna verdiği nimetlerin en büyüğü akıl, zekâ ve konuşma
yeteneğidir. Yüce Rabbimiz bunları bize, hak ve hayır yolunda kullanalım
diye vermiştir; yalancılık, hilekârlık gibi ahlâk dışı yollarla şunu
bunu aldatmak için değil!..
Resûl-i Zîşan efendimizin şu hadisi, dürüstlükten uzaklaşmanın dinî
hayatımız için ne büyük bir tehlike teşkil ettiğini dile getirmektedir:
“Münâfığın alâmeti üçtür: (1) Konuştuğu zaman yalan söyler, (2) Söz
verdiğinde sözünden döner, (3) Kendisine bir emanet bırakıldığında
emanete hıyanet eder.”
Bu hadis de gösteriyor ki, sadece sözlerimizde değil; işlerimizde, duygu, düşünce ve niyetlerimizde de dürüst olmamız gerekiyor,

Muhterem Müslümanlar!
Sözümüz özümüze, özümüz işimize uygun olmadıkça, görünüşteki
iyiliklerimiz ne dinî ne de ahlâkî bir değer taşır. Çünkü Yüce
Kitabımızın ifadesiyle Allah Teâlâ, “Gözlerin hâin bakışını ve kalplerin
gizlediğini bilir.” “İçinizdekini gizleseniz de açığa vursanız da
(fark etmeyecek), Allah ondan dolayı sizi hesaba çekecektir.” Aynı
uyarıyı, Efendimiz (s.a.v.) de “Ameller niyetlere bağlıdır” şeklindeki
özlü hadisleriyle dile getirmiştir.
Yaklaşık bin sene önce yaşamış ünlü bir Müslüman âlim olan Ragıb
el-Isfahânî’ye göre, “Doğruluk bütün iyi ve güzel şeylerin temeli,
peygamberliğin dayanağı, takvânın meyvesidir. Doğruluk olmasa dinlerin
hükümleri anlamını kaybeder. Öte yandan bir kimsenin yalanı huy haline
getirmesi, onun insanlıktan çıkmasıyla aynı anlama gelir. Çünkü konuşma
yeteneği sadece insanın özelliğidir. Yalancı olarak tanınanların
sözlerine güvenilmez; konuşması hiç kimseye fayda getirmez; konuşması
faydasız olan ise hayvanlarla eşit duruma düşer. Hatta –anılan âlime
göre- böyle biri hayvandan da kötüdür; çünkü hayvan (konuşamadığı için)
diliyle faydalı olamaz; ama zarar da vermez, yalan konuşan ise başkasına
faydalı olmadığı gibi üstelik bir de zarar verir.
Yüce Rabbim bizleri sözümüzde, özümüzde ve işlerimizde doğruluktan, dürüstlükten ayırmasın.