ELÂMLAŞMANIN ÖNEMİ VE ADABI

SELÂMLAŞMANIN ÖNEMİ VE ADABIMuhterem Müminler!
Aynı dünya üzerinde birlikte yaşadığımız insanlarla iyi geçinmek
durumundayız. Gidebileceğimiz bir başka yer yok. Karşılıklı sevgi ve
saygıya muhtacız. Dirlik ve huzur buna bağlıdır. Sevgi ve saygı olmadan
birlik ve beraberlik, birlik beraberlik olmadan da huzur olamaz.
İslâm, Müslümanları kardeş ilan etmiş, bu kardeşliğin devamını da bazı
prensiplere bağlamıştır ki bunların başında selâmlaşma gelir.
Selâmlaşma, Müslümanlar arasındaki muhabbetin artmasına, kardeşlik duygularının güçlenmesine vesile olur. “Selâm” Allah’ın güzel isimlerinden biridir. Selâm, sıkıntı ve fenalıklardan uzak, uzun ve bereketli hayat için yapılan duadır.

Aziz Müslümanlar!
Yüce Mevlamız, Kur’an-ı Kerim’in birçok âyetinde selâmlaşmadan
bahsetmiştir. Hutbemin başında okumuş olduğum Nisâ suresi 86’ncı âyet-i
kerimesinde şöyle buyurmaktadır: “Size bir selâm verildiği zaman
ondan daha güzeliyle veya aynı ile karşılık verin. Şüphesiz Allah her
şeyin hesabını gereği gibi yapandır.”
Bir sahâbî Peygamberimiz (s.a.s.)”e gelerek; “Yâ Resulallah! İslâm’ın hangi ibadeti daha hayırlıdır?” diye sorunca. Peygamberimiz: “Yemek yedirmen, tanıdığına ve tanımadığına selâm vermendir” diye cevap vermiştir. Bir başka hadis-i şeriflerinde de şöyle buyurmuşlardır: “İnsanların Allah katında en makbul olanı, önce selâm verenlerdir.”
Müslüman, selâm vermekle din kardeşine değer vermiş ve sevgisini
göstermiş olur. Zira selâm vermek ve verilen selâmı almak aynı zamanda
bir duadır; din kardeşine rahmet, bereket ve esenlik dilemektir.
Peygamberimiz (s.a.s.) Hz. Enes’e (ra.) şöyle buyurmuştur: “Ya Enes! Rastladığın Müslümanlara selâm ver ki ömrün uzasın.
Evine girdiğinde selâm ver ki hayrın ve bereketin çok olsun.” Efendimizin bir diğer öğüdü de şöyle “Sizden
biriniz meclise geldiği zaman selâm verdiği gibi, ayrılırken de selâm
versin. Çünkü birinci selâm sonrakinden daha faziletli değildir.’’

Değerli Müslümanlar!
Bilinen bir gerçektir ki, koca koca şehirler biz insanları acımasızca
potasında eritmekte ve maalesef kalabalıklar içinde
yalnızlaştırmaktadır. Üzülerek ifade edeyim ki selamlaşmıyoruz! Aynı
apartmanın aynı katında oturan veya aynı pasajda ticaret yapan insanlar
olarak selâmlaşmıyoruz. Halbuki komşu komşuya, insan insana her zaman
muhtaçtır. Eğer insanlara selâm vermemek için yüzümüzü, gözümüzü,
kalbimizi kaçırırsak, Allah da bizim üzerimizden rahmetini uzaklaştırır.
Cenab-ı Hak selâmı ve kardeşliği emreder.

Muhterem Cemaat!
Namaz kılana, abdest bozana, haram işle meşgul olana selâm verilmez.
Hutbe okunurken, sesli olarak Kur’an okunurken, camide vaaz dinlenirken,
ezan ve kamet okunurken selâm verilmesi de uygun değildir. Müslümanlar
olarak birbirimize sevgi ve saygıyla davranalım. Herkesin yaşam hakkına
saygılı olalım. En güzel isimler Allah’ın dır. Allah’ın güzel ismi olan
selâmı birbirimizden esirgemeyelim. Din kardeşlerimizden tanıdık ve
tanımadıklarımıza Allah’ın selâmını en güzel şekilde verelim. Verilen
selâmı yine en güzel şekilde alalım.
Hutbemi bir hadis-i şerif mealiyle bitiriyorum: “İman etmedikçe
Cennet’e giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız.
Yaptığınız zaman birbirinizi seveceğiniz bir şey söyleyeyim mi?
Aranızda selâmı yayınız.”
Dilimizde selâm, gönlümüzde sevgi eksilmesin.